Elisabeth Kübler-Ross

miniatuur|Dr. Elisabeth Kubler-Ross, Portret, Baltimore, 1987 Elisabeth Kübler-Ross (Zürich, 8 juli 1926 — Scottsdale, Arizona, 24 augustus 2004) was een Zwitsers-Amerikaans psychiater. Ze studeerde als arts af in Zwitserland en werd vooral in Amerika beroemd om haar pionierswerk rond stervensbegeleiding en de verschillende fasen van rouwverwerking.

In 1970 hield Elisabeth Kübler-Ross de gewaardeerde Ingersoll-lezing aan de Harvard University, waarbij ze de nadruk legde op haar baanbrekende werk, 'On Death and Dying'. In juli 1982 had ze 125.000 studenten opgeleid in cursussen over dood en sterven op hogescholen, seminaries, medische scholen, ziekenhuizen en instellingen voor maatschappelijk werk. In 1999 erkende de New York Public Library 'On Death and Dying' als een van de 'Boeken van de eeuw', en Time Magazine noemde haar een van de '100 belangrijkste denkers' van de 20e eeuw. Gedurende haar carrière ontving Kübler-Ross meer dan 100 onderscheidingen, waaronder twintig eredoctoraten, en werd ze in 2007 opgenomen in de National Women's Hall of Fame. Haar resterende archieven zijn ondergebracht in de Green Library van Stanford University, waar ze beschikbaar zijn voor studie. Ze schreef 24 boeken, waarvan er in 2024 gezamenlijk meer dan 10 miljoen exemplaren in 44 talen zijn verkocht. Kübler-Ross wordt beschouwd als een pionier in de moderne hospicebeweging, palliatieve zorg en bio-ethiek. Door Wikipedia aangeleverd